TALİL a. (ar . talil). Esk. 1. Niçin arama, niçin gösterme. 2. Talil etmek, bahane sağlamak, niçin göstermek. 3. Talil bade-l-vuku,...
TALİL a. (ar . talil). Esk.
1. Niçin arama, niçin gösterme.
2. Talil etmek, bahane sağlamak, niçin göstermek.
3. Talil bade-l-vuku, bir şeye olduktan sonrasında bir niçin bulma.
*Ed. - HüSNİ TALİL.
*Esk. mant. Tümdengelim.
1. Niçin arama, niçin gösterme.
2. Talil etmek, bahane sağlamak, niçin göstermek.
3. Talil bade-l-vuku, bir şeye olduktan sonrasında bir niçin bulma.
*Ed. - HüSNİ TALİL.
*Esk. mant. Tümdengelim.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR