TEBAüD a. (ar. bı/d'dan tebsTüd). Esk. Birbirinden ayrılma, uzaklaşma. *Esk. fiz. Uzanım. *Esk. mat. Uzaklık. || Tebaüd etme...
TEBAüD a. (ar. bı/d'dan tebsTüd). Esk. Birbirinden ayrılma, uzaklaşma.
*Esk. fiz. Uzanım.
*Esk. mat. Uzaklık. || Tebaüd etmek, ıraksamak.
*Esk. fiz. Uzanım.
*Esk. mat. Uzaklık. || Tebaüd etmek, ıraksamak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR