TEBELLüĞ a. (ar. bülüğ'dan tebellüğ). Esk. 1. Resmi bir bildiriyi alma. 2. Yetişme, erişme. 3. Tebellüğ etmek, resmi bir bildiri...
TEBELLüĞ a. (ar. bülüğ'dan tebellüğ). Esk.
1. Resmi bir bildiriyi alma.
2. Yetişme, erişme.
3. Tebellüğ etmek, resmi bir bildiriyi almak, aldığını imzasıyla belirtmek.
1. Resmi bir bildiriyi alma.
2. Yetişme, erişme.
3. Tebellüğ etmek, resmi bir bildiriyi almak, aldığını imzasıyla belirtmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR