TEBERRA, a. (ar. bera'et'ten teberra, teberru). Esk. 1. Uzaklaşma, uzak durma. 2. Yüz çevirme. 3. Teberra etmek, teberra e...
TEBERRA, a. (ar. bera'et'ten teberra, teberru). Esk.
1. Uzaklaşma, uzak durma.
2. Yüz çevirme.
3. Teberra etmek, teberra eylemek, uzaklaşmak, uzak durmak.
*Tasav. Harici, alevi ve bektaşi tarikat ve mezheplerinde Muaviye soyundan gelenlere kin gütme ilkesi.
1. Uzaklaşma, uzak durma.
2. Yüz çevirme.
3. Teberra etmek, teberra eylemek, uzaklaşmak, uzak durmak.
*Tasav. Harici, alevi ve bektaşi tarikat ve mezheplerinde Muaviye soyundan gelenlere kin gütme ilkesi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR