TECVİZAT , -tı çoğl. a. (ar tecvizin çoğl. tecvizât). Esk. izin vermeler, caiz görmeler, yerinde bulmalar. Kaynak: Büyük Larousse ...
TECVİZAT, -tı çoğl. a. (ar tecvizin çoğl. tecvizât). Esk. izin vermeler, caiz görmeler, yerinde bulmalar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR