TEESSüS a. (ar esastan te'essüs). Esk. 1. Kurulma, meydana gelme, oluşma. 2. Yerleşme kökleşme. 3. Teessüs etmek, oluşmak, kuru...
TEESSüS a. (ar esastan te'essüs). Esk.
1. Kurulma, meydana gelme, oluşma.
2. Yerleşme kökleşme.
3. Teessüs etmek, oluşmak, kurulmak; kökleşmek, yerleşmek.
1. Kurulma, meydana gelme, oluşma.
2. Yerleşme kökleşme.
3. Teessüs etmek, oluşmak, kurulmak; kökleşmek, yerleşmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR