TEFEHHüM a. (ar. fehm'den tefehhüm). Esk. 1. Farkına varma, anlama. 2. Tefehhüm etmek, farkına varmak, anlamak. *Esk. Sui tef...
TEFEHHüM a. (ar. fehm'den tefehhüm). Esk.
1. Farkına varma, anlama.
2. Tefehhüm etmek, farkına varmak, anlamak.
*Esk. Sui tefehhüm, yanlış anlama, kötüye çekme.
1. Farkına varma, anlama.
2. Tefehhüm etmek, farkına varmak, anlamak.
*Esk. Sui tefehhüm, yanlış anlama, kötüye çekme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR