TEFELLüK a. (ar fetajr'tan tefellük). Esk. Yarılma, çatlama. Kaynak: Büyük Larousse
TEFELLüK a. (ar fetajr'tan tefellük). Esk. Yarılma, çatlama.
Kaynak: Büyük Larousse
TEFELLüK a. (ar fetajr'tan tefellük). Esk. Yarılma, çatlama. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR