TEFRİH a. (ar. ferah'tan tefrih). Esk. 1. Ferahlandırma. 2. Tefrih etmek, ferahlık vermek: "Kalbi, bir fikri hamiyet kadar...
TEFRİH a. (ar. ferah'tan tefrih). Esk.
1. Ferahlandırma.
2. Tefrih etmek, ferahlık vermek: "Kalbi, bir fikri hamiyet kadar tefrih edecek bir şey olamaz" (H. Z. Uşaklıgil).
TEFRİH a. (ar. feriden tefrih). Esk. Filizlenme, gelişme.
*Esk. biyol. Devri tefrih, kuluçka devri.
*Esk. tıp. Vakti tefrih, çiçek aşısının yapılmasından etkisini gösterinceye kadar geçen zaman.
1. Ferahlandırma.
2. Tefrih etmek, ferahlık vermek: "Kalbi, bir fikri hamiyet kadar tefrih edecek bir şey olamaz" (H. Z. Uşaklıgil).
TEFRİH a. (ar. feriden tefrih). Esk. Filizlenme, gelişme.
*Esk. biyol. Devri tefrih, kuluçka devri.
*Esk. tıp. Vakti tefrih, çiçek aşısının yapılmasından etkisini gösterinceye kadar geçen zaman.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR