TEKELLüM a. (ar. kelam'dan tekellüm). Esk. 1. Konuşma, söyleme. 2. Tekellüm etmek, konuşmak, söylemek. *Ed. Saz şairlerinin ay...
TEKELLüM a. (ar. kelam'dan tekellüm). Esk.
1. Konuşma, söyleme.
2. Tekellüm etmek, konuşmak, söylemek.
*Ed. Saz şairlerinin aynı uyağı kullanarak birbirlerıyle giriştikleri şiir yarışması, atışma.
*Folk. Mezar taşı üzerine ölünün kendi ağzındanmış gibi yazılanlar.
1. Konuşma, söyleme.
2. Tekellüm etmek, konuşmak, söylemek.
*Ed. Saz şairlerinin aynı uyağı kullanarak birbirlerıyle giriştikleri şiir yarışması, atışma.
*Folk. Mezar taşı üzerine ölünün kendi ağzındanmış gibi yazılanlar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR