TEKESSüF a. (ar. kesafetten tekes- süf). Esk. 1. Koyulaşma. 2. Sıklaşma. Kaynak: Büyük Larousse
TEKESSüF a. (ar. kesafetten tekes- süf). Esk.
1. Koyulaşma.
2. Sıklaşma.
1. Koyulaşma.
2. Sıklaşma.
Kaynak: Büyük Larousse
TEKESSüF a. (ar. kesafetten tekes- süf). Esk. 1. Koyulaşma. 2. Sıklaşma. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR