TEMENNA a. (ar. temenna). Esk. 1. Sağ elin önce dudaklara, sonra alna dokundurulmasıyla verilen selam: "Kahve ve çubuk temennâ...
TEMENNA a. (ar. temenna). Esk.
1. Sağ elin önce dudaklara, sonra alna dokundurulmasıyla verilen selam: "Kahve ve çubuk temennâsı yasak edilerek âdâbı mecelis hakkında tabı ve neşr olunan nizâmnâmeye selâm bedeli temennâ ile iktifâ olunması tabiri dere edilmiş idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Dilek, istek: "Zayi olmaz gül temennasile vermek hâre su" (Fuzuli, XVI. yy.).
3. Temenna etmek, selamlamak: ".. o da temenna ederek askeri selâmetlemeğe başlamış" (Neyzen Tevfik).
1. Sağ elin önce dudaklara, sonra alna dokundurulmasıyla verilen selam: "Kahve ve çubuk temennâsı yasak edilerek âdâbı mecelis hakkında tabı ve neşr olunan nizâmnâmeye selâm bedeli temennâ ile iktifâ olunması tabiri dere edilmiş idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Dilek, istek: "Zayi olmaz gül temennasile vermek hâre su" (Fuzuli, XVI. yy.).
3. Temenna etmek, selamlamak: ".. o da temenna ederek askeri selâmetlemeğe başlamış" (Neyzen Tevfik).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR