TEMENNİYAT, -tı çoğl. a. (ar. temenni' ilin çoğl. temenniyyât). Esk. iyi dilekler, istekler. Kaynak: Büyük Larousse
TEMENNİYAT, -tı çoğl. a. (ar. temenni' ilin çoğl. temenniyyât). Esk. iyi dilekler, istekler.
Kaynak: Büyük Larousse
TEMENNİYAT, -tı çoğl. a. (ar. temenni' ilin çoğl. temenniyyât). Esk. iyi dilekler, istekler. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR