TERFİH a. (ar. refah tan terfih). Esk. 1. Refaha kavuşturma, bolluk içinde yaşatma, gönendirme. 2. Terfih etmek, refah içinde yaşatm...
TERFİH a. (ar. refah tan terfih). Esk.
1. Refaha kavuşturma, bolluk içinde yaşatma, gönendirme.
2. Terfih etmek, refah içinde yaşatmak, gönendirmek.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Refaha kavuşturma, bolluk içinde yaşatma, gönendirme.
2. Terfih etmek, refah içinde yaşatmak, gönendirmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR