TERHİN a (ar. rehn'den terhin). Esk. 1. Rehin bırakma, rehine koyma. 2. Terhin etmek, rehine koymak, rehin bırakmak. *isi. hu...
TERHİN a (ar. rehn'den terhin). Esk.
1. Rehin bırakma, rehine koyma.
2. Terhin etmek, rehine koymak, rehin bırakmak.
*isi. huk. Bir şeyi rehin olarak bırakma.
1. Rehin bırakma, rehine koyma.
2. Terhin etmek, rehine koymak, rehin bırakmak.
*isi. huk. Bir şeyi rehin olarak bırakma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR