UTARİT öz. a. (ar. ru(Srid). Esk. gökbil. Merkür gezegeni. *Ed. Divan edebiyatında genellikle yazı ustalığıyla ilgili benzetme öğe...
UTARİT öz. a. (ar. ru(Srid). Esk. gökbil. Merkür gezegeni.
*Ed. Divan edebiyatında genellikle yazı ustalığıyla ilgili benzetme öğesi.
*AnsIkl. Ed. Divan edebiyatında Utarit gökyüzünün, feleğin kâtibi (debiri felek), münşisi (münşii çarh, münşii kaza) diye adlandırılır. Talihi bu gezegene bağlı olanlar zeki, güzel konuşan, ancak vefasız, hileci kimselerdir. Utaritten söz edilirken çoğu kez kalem (kBk) de birlikte anılır: “Necmi bahtında bulur lamiai is'adı / Ne zaman kilki Utarit çıkanrsa takvim" (Utarit'in kalemi ne zaman takvim düzenleyecek olsa saadet nurunu senin bahtının yıldızında bulur) [Sünbülzade Vehbi).
*Ed. Divan edebiyatında genellikle yazı ustalığıyla ilgili benzetme öğesi.
*AnsIkl. Ed. Divan edebiyatında Utarit gökyüzünün, feleğin kâtibi (debiri felek), münşisi (münşii çarh, münşii kaza) diye adlandırılır. Talihi bu gezegene bağlı olanlar zeki, güzel konuşan, ancak vefasız, hileci kimselerdir. Utaritten söz edilirken çoğu kez kalem (kBk) de birlikte anılır: “Necmi bahtında bulur lamiai is'adı / Ne zaman kilki Utarit çıkanrsa takvim" (Utarit'in kalemi ne zaman takvim düzenleyecek olsa saadet nurunu senin bahtının yıldızında bulur) [Sünbülzade Vehbi).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR