UYUR sıf. 1. Uyuyan. 2. Kendini belli etmeyen. 3. Uyur uyanık, yarı uyur yarı uyanık; yarı uykulu: Sabah uyur uyanık sokağa çıktım. ...
UYUR sıf.
1. Uyuyan.
2. Kendini belli etmeyen.
3. Uyur uyanık, yarı uyur yarı uyanık; yarı uykulu: Sabah uyur uyanık sokağa çıktım.
*Ağ yet. Uyur göz, yetiştirilen ağaçlarda az ya da çok uzun bir süre gelişmeden olduğu gibi kalan göz.
*Biyol. Uyku halinde olan bitkisel ya da hayvansal organa denir.
*Bot. Uyur tomurcuk, bazı bitkilerin üzerinde oluşan gizli tomurcuk; su bitkilerinin kış tomurcuğu.
1. Uyuyan.
2. Kendini belli etmeyen.
3. Uyur uyanık, yarı uyur yarı uyanık; yarı uykulu: Sabah uyur uyanık sokağa çıktım.
*Ağ yet. Uyur göz, yetiştirilen ağaçlarda az ya da çok uzun bir süre gelişmeden olduğu gibi kalan göz.
*Biyol. Uyku halinde olan bitkisel ya da hayvansal organa denir.
*Bot. Uyur tomurcuk, bazı bitkilerin üzerinde oluşan gizli tomurcuk; su bitkilerinin kış tomurcuğu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR