Büyük L. AHFEŞ sıf. (ar. hafeş'ten ahfeş). Esk. Gözleri aydınlıkta iyi seçemeyen, sadece karanlıkta iyi görebilen kimse için ku...
Büyük L.
AHFEŞ sıf. (ar. hafeş'ten ahfeş). Esk. Gözleri aydınlıkta iyi seçemeyen, sadece karanlıkta iyi görebilen kimse için kullanılır; gündüz körü.
AHFEŞ, bazı arap dilbilimcilerinin adı: EL-üL-EKBER (Ebül Hattab Abdülhamit bin Abdülmecit) [Bahreyn ?-? 793], azatlı bir köle ve meşhur dilci Ebu Amr bin Âlâ nın öğrencisiydi. Arap lehçeleriyle ilgili birçok deyimi topladı. Sibeveyhi, Ebu Zeyd, As- mai öğrencileri arasındaydı; EL—üL- EVSAT (Ebül Haşan Sait bin Meşede), aynı adı taşıyan dilcilerin en ünlüsü (Belh ?- ? 825 ile 835 arası), azatlı bir köle ve Sı- beveyhi'nin öğrencisiydi. Hocasının El ki- tab adlı yapıtının tanınmasını sağlamış oldu. Kendi yapıtları günümüze ulaşmadı;EL- üL-ASGAR (Ebül Haşan Süleyman bin Mufaddal) [?-Bağdat 928], Bağdat'taki arap dili çalışmalarının Mısır'da sürdürülmesini sağlamış oldu.
Dey. Ahfeşin keçisi benzer biçimde başını sallamak, söylenenleri anlamadan karşısındakini onaylamak: Bir şey anlamadan ahfeşin keçisi benzer biçimde başını sallıyordu. (Söylentiye gore dilbilimci Ahfeş'lerden biri, çok bağlı olduğu dil kurallarını hiç kimseye be- nimsetememiş, sonunda o konuştukça başını sallayan keçisiyle baş başa kalmıştı.)
Ahfeş'in Keçisi Benzer biçimde Baş Sallamak Nedir?
Ahfeş
- Ufak gözlü, zayıf bakışlı.
- Yalnız gece gören kimse.
- üç büyük Arab âliminin lâkabı.
- Bulutlu günde görüp bulutsuz günde görmeyen.
YORUMLAR