KADİME sıf. (ar. kadem, ayak' tan kadim, dişi, kadime). Esk. 1. Ayak basan, gelen, ulaşan. 2. Kadim olmak, gitmek ya da gelm...
KADİME sıf. (ar. kadem, ayak' tan kadim, dişi, kadime). Esk.
1. Ayak basan, gelen, ulaşan.
2. Kadim olmak, gitmek ya da gelmek, bir yere ulaşmak.
♦ kadime a.
1. Bir ordunun ileri karakolu.
2. Bot. Kuş kanadının önünde bulunan uzun tüyler, telek.
3. Kadime cünbanı azimet, uçmak için kanadını oynatma; yola çıkma.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Ayak basan, gelen, ulaşan.
2. Kadim olmak, gitmek ya da gelmek, bir yere ulaşmak.
♦ kadime a.
1. Bir ordunun ileri karakolu.
2. Bot. Kuş kanadının önünde bulunan uzun tüyler, telek.
3. Kadime cünbanı azimet, uçmak için kanadını oynatma; yola çıkma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR