KAİMMAKAM a. (ar.). Esk. 1. Vekil, birinin "yerine geçen kimse. 2. Yarbay. 3. - KAYMAKAM. —İsi. huk. Kaimmakam-ı mütevelli,...
KAİMMAKAM a. (ar.). Esk.
1. Vekil, birinin "yerine geçen kimse.
2. Yarbay.
3. - KAYMAKAM.
—İsi. huk. Kaimmakam-ı mütevelli, bir vakıf mütevellisinin vekil bırakmadan başka bir yere gitmesi ya da başka bir nedenle görevinde bulunamaması ya da fena bir davranışı sebebiyle görevde kalmasının sakıncalı olması durumunda mahkeme tarafınca mütevelli yerine belirleme edilen şahıs.
—Kur. tar. OsmanlI Imparatorluğu'nda bir görevlinin yerine vekil olarak katan ve aslolan görevli yerine işleri yürütenlere verilen ad. ||Karmmakam-ı âsitane-i mutluluk, çeşitli nedenlerle İstanbul'dan ayrılan sadrazamın vekiline verilen ad. (Çoğu zaman ikinci vezir bu görevi üstlenir, Kubbealtı divanı'na ya da Paşakapısı divanı'na başkanlık ederdi. Bunlara "kaimmakam paşa" da denirdi.) [Kaimmakam-ı rikab-ı hümayun da de nir.] ||Kaimmakam divanı, sadrazam vekilinin yönettiği divan.
1. Vekil, birinin "yerine geçen kimse.
2. Yarbay.
3. - KAYMAKAM.
—İsi. huk. Kaimmakam-ı mütevelli, bir vakıf mütevellisinin vekil bırakmadan başka bir yere gitmesi ya da başka bir nedenle görevinde bulunamaması ya da fena bir davranışı sebebiyle görevde kalmasının sakıncalı olması durumunda mahkeme tarafınca mütevelli yerine belirleme edilen şahıs.
—Kur. tar. OsmanlI Imparatorluğu'nda bir görevlinin yerine vekil olarak katan ve aslolan görevli yerine işleri yürütenlere verilen ad. ||Karmmakam-ı âsitane-i mutluluk, çeşitli nedenlerle İstanbul'dan ayrılan sadrazamın vekiline verilen ad. (Çoğu zaman ikinci vezir bu görevi üstlenir, Kubbealtı divanı'na ya da Paşakapısı divanı'na başkanlık ederdi. Bunlara "kaimmakam paşa" da denirdi.) [Kaimmakam-ı rikab-ı hümayun da de nir.] ||Kaimmakam divanı, sadrazam vekilinin yönettiği divan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR