LüB, -bbü a. (ar. lübb). Esk. 1. iç, öz. 2. Ruh, sağduyu, akıl: "BirlübbûdCır cihan eiezz-i lezâizin i Her mısra-ı güzidesi Fâ...
LüB, -bbü a. (ar. lübb). Esk.
1. iç, öz.
2. Ruh, sağduyu, akıl: "BirlübbûdCır cihan eiezz-i lezâizin i Her mısra-ı güzidesi Fârûk Natiz'in" (Y. K. Beyatlı).
♦ sıf. Bir şeyin en iyisi, en safı.
1. iç, öz.
2. Ruh, sağduyu, akıl: "BirlübbûdCır cihan eiezz-i lezâizin i Her mısra-ı güzidesi Fârûk Natiz'in" (Y. K. Beyatlı).
♦ sıf. Bir şeyin en iyisi, en safı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR