MEŞAİM çoğl. a. (ar. meş'üm'un çoğl. meşârim). Esk. Uğursuz olan şeyler. Kaynak: Büyük Larousse
MEŞAİM çoğl. a. (ar. meş'üm'un çoğl. meşârim). Esk. Uğursuz olan şeyler.
Kaynak: Büyük Larousse
MEŞAİM çoğl. a. (ar. meş'üm'un çoğl. meşârim). Esk. Uğursuz olan şeyler. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR