MEVAİZ çoğl. a. (ar. me/tze'nin çoğl. mevâfiz). Esk. Öğütler, vaızlar: Mevaiz-i diniye (dinsel öğütler). Mevaiz-i hakimane (b...
MEVAİZ çoğl. a. (ar. me/tze'nin çoğl. mevâfiz). Esk. Öğütler, vaızlar: Mevaiz-i diniye (dinsel öğütler). Mevaiz-i hakimane (bilgece öğütler)
Kaynak: Büyük Larousse
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR