MüHİMME sıf. (ar. mühimm'in dişi, mühimme). Esk. Mühim olan, ehemmiyet taşıyan: ''Hayatta sadece bir gaye-i mühimme var...
MüHİMME sıf. (ar. mühimm'in dişi, mühimme). Esk. Mühim olan, ehemmiyet taşıyan: ''Hayatta sadece bir gaye-i mühimme var'' (Baha Tevfik).
♦ a. Mühim iş.
♦ a. Mühim iş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR