MEVAKİB çoğl. a. (ar. mevkib'ın çoğl. mevakib). Esk. Alaylar, kalabalıklar, güruhlar: "Çamlıca'dan bir büyük bahçenin &...
MEVAKİB çoğl. a. (ar. mevkib'ın çoğl. mevakib). Esk. Alaylar, kalabalıklar, güruhlar: "Çamlıca'dan bir büyük bahçenin "Iac"ı ya da mevakib-i doğal olarak iyeden geçen bir dere şeklinde görünen Boğaziçi o denli ziya içinde cereyan ediyordu ki..." (Sami- paşazade Sezai, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR