MüFAM sıf. (ar. İram'dan müfam). Esk. Yükselmiş, kabarmış (su için kullanılır). Kaynak: Büyük Larousse
MüFAM sıf. (ar. İram'dan müfam). Esk. Yükselmiş, kabarmış (su için kullanılır).
Kaynak: Büyük Larousse
MüFAM sıf. (ar. İram'dan müfam). Esk. Yükselmiş, kabarmış (su için kullanılır). Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR