MüEZZİ sıf. (ar. tecziyeden mû'ezzi). Esk. 1. Eziyet eden, eziyet veren. 2. Rahat bırakmayan, rahatsız eden. 3. Yüzü gülmeyen, s...
MüEZZİ sıf. (ar. tecziyeden mû'ezzi). Esk.
1. Eziyet eden, eziyet veren.
2. Rahat bırakmayan, rahatsız eden.
3. Yüzü gülmeyen, suratı asık.
1. Eziyet eden, eziyet veren.
2. Rahat bırakmayan, rahatsız eden.
3. Yüzü gülmeyen, suratı asık.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR