MüFERRİC sıf. (ar. tefric'den müferric). Esk. 1. üzüntüyü yok eden, ferahlık veren, ferahlatıcı. 2. Tanrı'nın sıfatlarından...
MüFERRİC sıf. (ar. tefric'den müferric). Esk.
1. üzüntüyü yok eden, ferahlık veren, ferahlatıcı.
2. Tanrı'nın sıfatlarından birisi.
1. üzüntüyü yok eden, ferahlık veren, ferahlatıcı.
2. Tanrı'nın sıfatlarından birisi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR