MüFTü ya da MüFTİ a. (ar. müftî). 1. Dinsel mevzularda sorulan soruları yanıtlayan, fetva veren. 2. il ve ilçelerde din hizmetlerini...
MüFTü ya da MüFTİ a. (ar. müftî).
1. Dinsel mevzularda sorulan soruları yanıtlayan, fetva veren.
2. il ve ilçelerde din hizmetlerini, kurumlarını ve din görevlilerini yöneten şahıs.
—isi. huk. Fıkıhla ilgili soruları cevaplayan şahıs, fıkıh bilgini. (Bunların verdikleri cevaplara “fetva" denir.)
—Kur tar OsmanlI devletinde, "şeyhülislam†teriminin genelleşmesinden ilkin İlmiyede dinle ilgili vaka ve işlemler mevzusunda şeriatın buyruğunu, çözüm yolunu fetva ile belirten görevli. (Cumhuriyetten sonrasında Diyanet işleri başkanlığının il ve ilçelerdeki bölge kurumlarının başlangıcında yönetsel yetkiye haiz din görevlisi.) || Müfti il-enam, şeyhülislam unvanı genelleşmeden ilkin fetva verme yetkisi olan baştaki din görevlisi için "halkın müftüsü" anlamında kullanılan terim. || Müfti il-kanun, OsmanlI devletinde beratların üstüne tuğra çekme yetkisi olan görevli (nişancı) için kullanılan adlardan biri. || Müfti-i macin, görevinde yolsuzluğu ya da uygunsuzluğu görülen müftüyü aşağılamak için kullanılan deyim.
—ANSİKL. Dinsel ya da başka güncel mevzularla ilgili olarak sorulan bir suali İslam larına dayalı olarak yanıtladıkları için kendilerine müftü denilen kişilerin bu işlevlerini sürdürmeleri ilk başlarda izne bağlı değildi. Müslümanlıkta ilk müftü Hz. Muhammet sayılır. Tüm lar Hz. Muhammet döneminde halife Ömer, halife Ali, Muaz bin Cebel, Ebu Musa benzer biçimde bazı sahabilerin de fetva verdiklerini bildirir.
Osmanlılar'da şeyhülislam, bununla beraber bir müftüdür Şeyhülislamlık deyimi yayılmadan ilkin ilmiye sınıfından olan üç kişiden birine müftü, diğeri ikisine de kadı‘ ve müderris" denilmekteydi. OsmanlIlar' da fetva işinin resmi ağızdan çıkmasını sağlamak amacıyla şeyhülislamlık kurumu getirildi. (ŞEYHüLİSLAM.)
1. Dinsel mevzularda sorulan soruları yanıtlayan, fetva veren.
2. il ve ilçelerde din hizmetlerini, kurumlarını ve din görevlilerini yöneten şahıs.
—isi. huk. Fıkıhla ilgili soruları cevaplayan şahıs, fıkıh bilgini. (Bunların verdikleri cevaplara “fetva" denir.)
—Kur tar OsmanlI devletinde, "şeyhülislam†teriminin genelleşmesinden ilkin İlmiyede dinle ilgili vaka ve işlemler mevzusunda şeriatın buyruğunu, çözüm yolunu fetva ile belirten görevli. (Cumhuriyetten sonrasında Diyanet işleri başkanlığının il ve ilçelerdeki bölge kurumlarının başlangıcında yönetsel yetkiye haiz din görevlisi.) || Müfti il-enam, şeyhülislam unvanı genelleşmeden ilkin fetva verme yetkisi olan baştaki din görevlisi için "halkın müftüsü" anlamında kullanılan terim. || Müfti il-kanun, OsmanlI devletinde beratların üstüne tuğra çekme yetkisi olan görevli (nişancı) için kullanılan adlardan biri. || Müfti-i macin, görevinde yolsuzluğu ya da uygunsuzluğu görülen müftüyü aşağılamak için kullanılan deyim.
—ANSİKL. Dinsel ya da başka güncel mevzularla ilgili olarak sorulan bir suali İslam larına dayalı olarak yanıtladıkları için kendilerine müftü denilen kişilerin bu işlevlerini sürdürmeleri ilk başlarda izne bağlı değildi. Müslümanlıkta ilk müftü Hz. Muhammet sayılır. Tüm lar Hz. Muhammet döneminde halife Ömer, halife Ali, Muaz bin Cebel, Ebu Musa benzer biçimde bazı sahabilerin de fetva verdiklerini bildirir.
Osmanlılar'da şeyhülislam, bununla beraber bir müftüdür Şeyhülislamlık deyimi yayılmadan ilkin ilmiye sınıfından olan üç kişiden birine müftü, diğeri ikisine de kadı‘ ve müderris" denilmekteydi. OsmanlIlar' da fetva işinin resmi ağızdan çıkmasını sağlamak amacıyla şeyhülislamlık kurumu getirildi. (ŞEYHüLİSLAM.)
Kaynak: Büyük Larousse
Müftü
YORUMLAR