MüHMEL sıf. (ar. mühmel). Esk. 1. Bırakılmış, terk edilmiş, dikkatsizlik olunmuş, bakılmamış. 2. Anlamsız, boş söz ya da cümle için...
MüHMEL sıf. (ar. mühmel). Esk.
1. Bırakılmış, terk edilmiş, dikkatsizlik olunmuş, bakılmamış.
2. Anlamsız, boş söz ya da cümle için kullanılır.
—Ed. - MAHZUF.
1. Bırakılmış, terk edilmiş, dikkatsizlik olunmuş, bakılmamış.
2. Anlamsız, boş söz ya da cümle için kullanılır.
—Ed. - MAHZUF.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR