MüLASAKA a. (ar. mülâşaka). Esk. Bitişme, yanaşma, yapışma. Kaynak: Büyük Larousse
MüLASAKA a. (ar. mülâşaka). Esk. Bitişme, yanaşma, yapışma.
Kaynak: Büyük Larousse
MüLASAKA a. (ar. mülâşaka). Esk. Bitişme, yanaşma, yapışma. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR