MüNFERİDEN be. (ar. münferid'den münferiden). Esk. 1. Tek başına, yalnız. 2. Teker teker, birer birer. Kaynak: Büyük Larousse ...
MüNFERİDEN be. (ar. münferid'den münferiden). Esk.
1. Tek başına, yalnız.
2. Teker teker, birer birer.
1. Tek başına, yalnız.
2. Teker teker, birer birer.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR