MüNTEMİ sıf. (ar. müntemi). Esk. 1. Bir şeyle ya da kimselerle ilgisi olan, yakınlık kuran. 2. Birinin adamı olan. Kaynak: Büyük La...
MüNTEMİ sıf. (ar. müntemi). Esk.
1. Bir şeyle ya da kimselerle ilgisi olan, yakınlık kuran.
2. Birinin adamı olan.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Bir şeyle ya da kimselerle ilgisi olan, yakınlık kuran.
2. Birinin adamı olan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR