MüŞAHHAS sıf. (ar. müşahhas). Esk. 1. Kişileştiriimiş, insan kılığına sokulmuş. 2. Türü, kimliği saptanmış. 3. Ayrılmış, ayırt edilm...
MüŞAHHAS sıf. (ar. müşahhas). Esk.
1. Kişileştiriimiş, insan kılığına sokulmuş.
2. Türü, kimliği saptanmış.
3. Ayrılmış, ayırt edilmiş: "Kim müşahhas olmaz ol nâdîde sultandan geda" (Fuzuli, XVI. yy.).
4. Somut.
Kaynak: Büyük Larousse
müşahhas
ödat, eskimiş Arapça muşahhas
Somut, konkre:
"Kimi zaman hayalim daha müşahhas olur, tanıdığım İstanbul sebillerini, mahallemizin ufak ve yoksul süslü çeşmesini görür benzer biçimde olurdum."- A. H. Tanpınar.
ödat, eskimiş Arapça muşahhas
Somut, konkre:
"Kimi zaman hayalim daha müşahhas olur, tanıdığım İstanbul sebillerini, mahallemizin ufak ve yoksul süslü çeşmesini görür benzer biçimde olurdum."- A. H. Tanpınar.
YORUMLAR