MüŞEBBA sıf. (ar. müşebba"). Esk. 1. Doyurulmuş, açlığı giderilmiş, tok. 2. Fazlalaşmış, artmış. —Esk. kim. Doymuş eriyik i...
MüŞEBBA sıf. (ar. müşebba"). Esk.
1. Doyurulmuş, açlığı giderilmiş, tok.
2. Fazlalaşmış, artmış.
—Esk. kim. Doymuş eriyik için kullanılır. (fr. saturâ karşılığı olarak kullanılmıştır.)
1. Doyurulmuş, açlığı giderilmiş, tok.
2. Fazlalaşmış, artmış.
—Esk. kim. Doymuş eriyik için kullanılır. (fr. saturâ karşılığı olarak kullanılmıştır.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR