MüTEHALHİL sıf. (ar. tahalhülden mü- tebalbil). Esk. 1. Parçaları birbirinden ayrılmış. 2. Bozulup kabarmış, şişmiş. Kaynak: Büyük...
MüTEHALHİL sıf. (ar. tahalhülden mü- tebalbil). Esk.
1. Parçaları birbirinden ayrılmış.
2. Bozulup kabarmış, şişmiş.
1. Parçaları birbirinden ayrılmış.
2. Bozulup kabarmış, şişmiş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR