MüTEKARİN sıf. (ar. tekarundan mü- tekârin). Esk. 1. Birbirine yaklaşmış, yakınlaşmış olan. 2. Bitişik, yapışık. Kaynak: Büyük Lar...
MüTEKARİN sıf. (ar. tekarundan mü- tekârin). Esk.
1. Birbirine yaklaşmış, yakınlaşmış olan.
2. Bitişik, yapışık.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Birbirine yaklaşmış, yakınlaşmış olan.
2. Bitişik, yapışık.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR