MüTEKADDİM , sıf (ar. takaddümden mütekaddim, dişi, mütekaddime). Esk. 1. Önde bulunan, ileri geçen. 2. Geçmişteki, eski: Ezmine-i m...
MüTEKADDİM, sıf (ar. takaddümden mütekaddim, dişi, mütekaddime). Esk.
1. Önde bulunan, ileri geçen.
2. Geçmişteki, eski: Ezmine-i mütekaddime (eski, geçmiş zamanlar).
3. Sunulan, takdim edilen.
1. Önde bulunan, ileri geçen.
2. Geçmişteki, eski: Ezmine-i mütekaddime (eski, geçmiş zamanlar).
3. Sunulan, takdim edilen.
Kaynak: Büyük Larousse
mütekaddim
- önceki.
YORUMLAR