MüTEKALLİD sıf. (ar. takallüdden mü- tekallid). Esk. 1. Boynuna takan. 2. Kuşanan, beline bağlayan. 3. Bir işi üstüne alan. Kaynak: ...
MüTEKALLİD sıf. (ar. takallüdden mü- tekallid). Esk.
1. Boynuna takan.
2. Kuşanan, beline bağlayan.
3. Bir işi üstüne alan.
1. Boynuna takan.
2. Kuşanan, beline bağlayan.
3. Bir işi üstüne alan.
Kaynak: Büyük Larousse
mütekallid
- bir görevi üstüne alan ve meydana getiren.
YORUMLAR