Mütemmim Nedir?

Mütemmim Ar. mutemmim sf. esk. 1. Tamamlayan , bütünleyen , bitiren : Hâlbuki birçok hanımefendiler malumatlarını zarafetlerinin b...

Mütemmim

Ar. mutemmim

sf. esk.

1. Tamamlayan, bütünleyen, bitiren:
Hâlbuki birçok hanımefendiler malumatlarını zarafetlerinin bir mütemmimi addederler. -P. Safa.


2. mat. Bütünler.


3. a. db. Tümleç.

Güncel Türkçe Lügat

Sebep: Başlık düzenlendi.

MüTEMMİM sıf. (ar. tetmimden mütemmim). Esk. Tamamlayan, tamamlayıcı, bitiren.


—Esk. dilbilg. Tümleç.

—Esk. fels. Tümler.


—Esk. mat. Bütünler.


—Huk. Mütemmim cüz, BüTüNLEYİCİ PARÇA'nın eşanlamlısı.

Kaynak: Büyük Larousse