MüZAVECE a. (ar. müzâvece). 1. Evlenme. 2. Müzâvece etmek, evlenmek. —Ed. Tensik sanatlarından biri. (Bk. ansikl. böl). —ANSİ...
MüZAVECE a. (ar. müzâvece).
1. Evlenme.
2. Müzâvece etmek, evlenmek.
—Ed. Tensik sanatlarından biri. (Bk. ansikl. böl).
—ANSİKL. Ed. Müzâvece sanatında birbirine bağlı iki durum mevzu edinilir; bunlardan iki şart (koşul) ve o koşulların karşılıkları (ceza) bir araya gelir. Örn. "Şu şekilde olsa birbiriyle yâr olan ki filmesel / Biri duzahtan biri cennetten olsa behreyap / Eyleye duzahta ol bunun salasından safa / Aden içre bu çeke anın azabından azap" (iki sevgiliden biri cennette diğeri cehennemdeyse cennetteki cehennemde olanın azabını çeker, cehennemdeki cennette bulunanın satasım sürer) [Haleti], Burada sevgililerin cennette ve cehennemde olmaları iki koşuldur, iki ceza ise cennette olanın cehennemdekinin azabını çekmesi, cehennemde bulunanın cennettekinin satasım sürmesidir.
1. Evlenme.
2. Müzâvece etmek, evlenmek.
—Ed. Tensik sanatlarından biri. (Bk. ansikl. böl).
—ANSİKL. Ed. Müzâvece sanatında birbirine bağlı iki durum mevzu edinilir; bunlardan iki şart (koşul) ve o koşulların karşılıkları (ceza) bir araya gelir. Örn. "Şu şekilde olsa birbiriyle yâr olan ki filmesel / Biri duzahtan biri cennetten olsa behreyap / Eyleye duzahta ol bunun salasından safa / Aden içre bu çeke anın azabından azap" (iki sevgiliden biri cennette diğeri cehennemdeyse cennetteki cehennemde olanın azabını çeker, cehennemdeki cennette bulunanın satasım sürer) [Haleti], Burada sevgililerin cennette ve cehennemde olmaları iki koşuldur, iki ceza ise cennette olanın cehennemdekinin azabını çekmesi, cehennemde bulunanın cennettekinin satasım sürmesidir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR