NAKABİL sıf. (fars. nâ-, ve ar. kabil'den nâkSbif). Esk. 1. Olamayacak, olmayacak, imkânsız, boş. 2. Yeteneksiz, yeteneksiz, bi...
NAKABİL sıf. (fars. nâ-, ve ar. kabil'den nâkSbif). Esk.
1. Olamayacak, olmayacak, imkânsız, boş.
2. Yeteneksiz, yeteneksiz, bilgisiz.
3. Nakabil-i icra, yapılması imkânsız, yapılamaz. || Nakabil-i tanım, anlatılmaz, tanımlanmaz. || Nakabil-i telif, uyuşamaz, bağdaşamaz
*Denize. Nakabılı yönetim, herhangi bundan dolayı manevra yeteneğim yitirmiş vapur. (Bu gemilere gündüz, iki küre, gece ise, ufkun her tarafınca minimum iki mil mesafeden görülebilecek halde kırmızı iki fener çekilir.)
1. Olamayacak, olmayacak, imkânsız, boş.
2. Yeteneksiz, yeteneksiz, bilgisiz.
3. Nakabil-i icra, yapılması imkânsız, yapılamaz. || Nakabil-i tanım, anlatılmaz, tanımlanmaz. || Nakabil-i telif, uyuşamaz, bağdaşamaz
*Denize. Nakabılı yönetim, herhangi bundan dolayı manevra yeteneğim yitirmiş vapur. (Bu gemilere gündüz, iki küre, gece ise, ufkun her tarafınca minimum iki mil mesafeden görülebilecek halde kırmızı iki fener çekilir.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR