Nâr TDK, Türk Dil Kurumu isim, eskimiş (na:r) Arapça nÂ¥r Ateş. Atasözü, deyim ve birleşik fiiller nârına (ya da nâra) yanmak B...
Nâr
TDK, Türk Dil Kurumu
isim, eskimiş (na:r) Arapça nÂ¥r
Ateş.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
TDK, Türk Dil Kurumu
Ateş.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- nârına (ya da nâra) yanmak
Birleşik Sözler
nârıbeyza
ödat, eskimiş (na:rıbeyza: ) Arapça nÂ¥r + beyø¥¢
Akkor.
Nar Yetiştiriciliği
Ali Nar
Nar Sanat - İstanbul
NAR a. (ar. nâr). Esk.
1. Ateş, od: "Dinmez gözünün yaşı yanar içi nar olur" (Niyazi, XVII. yy.).
2. Cehennem.
3. Ateş şeklinde yakıcı şey.
4 Nara yakmak, birbi- ne ya da kendine zarar vermek. || Bir kimsenin narına yanmak, onun yüzünden çok büyük zarara uğramak. || Narı aşk, aşk ateşi: "Ayandır narı aşk olmaz dili âşıkda napeyda" (Taşlıcalı Yahya, XVII. yy.). || Nar-ı firak, ayrılık ateşi.
*Esk. kim. Narı beyza ya da nar-ı ebyaz, akkor durumuna getirilmiş şey.
*Esk. tıp. Narı farisiye, yılancık.
*Esk. yerbil. Ateş küre.
1. Ateş, od: "Dinmez gözünün yaşı yanar içi nar olur" (Niyazi, XVII. yy.).
2. Cehennem.
3. Ateş şeklinde yakıcı şey.
4 Nara yakmak, birbi- ne ya da kendine zarar vermek. || Bir kimsenin narına yanmak, onun yüzünden çok büyük zarara uğramak. || Narı aşk, aşk ateşi: "Ayandır narı aşk olmaz dili âşıkda napeyda" (Taşlıcalı Yahya, XVII. yy.). || Nar-ı firak, ayrılık ateşi.
*Esk. kim. Narı beyza ya da nar-ı ebyaz, akkor durumuna getirilmiş şey.
*Esk. tıp. Narı farisiye, yılancık.
*Esk. yerbil. Ateş küre.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR