NEVAZİL a. (ar. nazile, nezlenin çoğl. nevazil). Nezle. ♦ çoğl. a. Esk. 1. Vakalar. 2. Belalar. *-*isi. Hanefi mezhebinde, kendi...
NEVAZİL a. (ar. nazile, nezlenin çoğl. nevazil). Nezle.
1. Vakalar.
2. Belalar.
*-*isi. Hanefi mezhebinde, kendileri ile ilgili hükümler açık olmadığı süre, içtihat yöntemiyle çözümlenen problemler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR