üFTADE sıf. (fars. üftade). Esk. Düşmüş, düşkün. a. Gönül vermiş, âşık. Kaynak: Büyük Larousse üftedagân (osm) -Düşk...
üFTADE sıf. (fars. üftade). Esk. Düşmüş, düşkün.
a. Gönül vermiş, âşık.
Kaynak: Büyük Larousse
a. Gönül vermiş, âşık.
Kaynak: Büyük Larousse
üftedagân
(osm)-Düşkünler. Tutkunlar. Âşıklar.
üftâdegi
-Düşkünlük, biçarelik.
YORUMLAR