ZAMANEN be. (ar. zemSn'dan zemâ- nen). Esk. 1. Süre bakımından. 2. Vaktinde. -isi. huk. Zamanen muhayee, ortak bir menfaatin b...
ZAMANEN be. (ar. zemSn'dan zemâ- nen). Esk.
1. Süre bakımından.
2. Vaktinde.
-isi. huk. Zamanen muhayee, ortak bir menfaatin belli sürelerle paylaşılması. (Bir arazinin ortaklarından birinin araziyi bir yıl, diğeri ortağın ertesi yıl ekip biçmesi benzer biçimde.)
1. Süre bakımından.
2. Vaktinde.
-isi. huk. Zamanen muhayee, ortak bir menfaatin belli sürelerle paylaşılması. (Bir arazinin ortaklarından birinin araziyi bir yıl, diğeri ortağın ertesi yıl ekip biçmesi benzer biçimde.)
Kaynak: Büyük Larousse
zamanen
- vakit olarak.
YORUMLAR