ZEHUK sıf. (ar. zehlf'ten zehük). 1. Kısa ömürlü, geçici, kalıcı olmayan. 2. Boş, yararsız. Kaynak: Büyük Larousse ...
ZEHUK sıf. (ar. zehlf'ten zehük).
1. Kısa ömürlü, geçici, kalıcı olmayan.
2. Boş, yararsız.
1. Kısa ömürlü, geçici, kalıcı olmayan.
2. Boş, yararsız.
Kaynak: Büyük Larousse
Zehuk
- (Zehak) Boş, boşuna. Bâtıl. Zâil, yok olan.
YORUMLAR