Hz. İsa’nın çarmıhtan indirildikten sonra mezara konmasının hikayesi, inanışlar ve sanattaki anlatımı hakkında bilgi. Hz. İsa’nın Mezara Kon...
Hz. İsa’nın çarmıhtan indirildikten sonra mezara konmasının hikayesi, inanışlar ve sanattaki anlatımı hakkında bilgi.
Hz. İsa’nın Mezara Konması
İsa’nın Mezara Konması, Hristiyan sanatında, çarmıhtan indirilen İsa’nın gömülmesini betimleyen sahnedir. Ortaçağın sonlarında İsa’nın yaşamına ve çektiklerine ilişkin mistik düşüncenin yayılmasına koşut olarak önem kazandı. Sahnenin standart ikonografisi bu dönemin gizem oyunlarından esinlenerek biçimlendi. 14. yüzyıldan başlayarak, özellikle 15. ve 16. yüzyıllarda heykelcilikte çok kullanıldı. Barok dönemde de gerek heykel, gerek resimde yaygınlığını korudu. Kompozisyonda genellikle İsa’dan başka yedi figür daha bulunur. Bunlar hep birlikte İsa’yı lahit içine yerleştirirken gösterilir; yüzlerinde yoğun ve dramatik bir acı vardır. Bu sahnede en çok işlenen figürler Meryem Ana, Havari Aziz Yuhanna, Mecdelli Meryem, İsa’yı Kudüs’e kadar izleyen iki kadın, Arimatealı Aziz Yusuf, İsa’nın gömülmesi için kendi mezarını bağışlayan zengin Yahudi ve Yahudi öğretmen Nikodemos’tur. Bazen asker figürleriyle bağışçılara da rastlanır. Erken Rönesans yapıtlarında Yusuf ile Nikodemos İsa’nın baş ve ayak uçlarında, Meryem Ana Aziz Yuhan-na’ya yaslanmış olarak ortada, Mecdelli Meryem mezarın önünde diz çökmüş ya da acıyla kollarını havaya kaldırmış durumda betimlenir. Yüksek Rönesans ile barok dönemde sanatçılar temel ikonografiye bağlı kalmakla birlikte daha esnek bir düzenleme uygulamışlardır.
YORUMLAR