AMİN. öyleki olmasını, Tanrı’nın kabul etmesini dileyen ve dualardan soma söylenen sözcük. Arapçaya İbraniceden geçmiştir. Aslı Sami kökenl...
AMİN. öyleki olmasını, Tanrı’nın kabul etmesini dileyen ve dualardan soma söylenen sözcük. Arapçaya İbraniceden geçmiştir. Aslı Sami kökenlidir. Bu dildeki anlamı, sert, katı, değişmez şeklindedir, İbranicede ise güvenilen anlamına gelmektedir.
Bir din terimi olan âmin, doğrulama, istemi vurgulama için kullanılmaktadır. Eski İncil’de âmin, duanın derhal başlangıcında yer alır ve konuşan kişinin sözünü onaylama amacıyla dinleyiciler tarafınca söylenirdi.
Amin sözünün Yahudilerce kullanılmaya başlanmasını, tarihsel belgeler Mö IV. yüzyıla kadar götürmektedir. Bu terimin Hıristiyanlarca kullanılması ise MS 11. yüzyıla rastlanmaktadır. Aminin dua sonunda söylenmesi dinleyenlere bir tür teşekkür olarak başlamış, bir süre sonra Yahudiler duayı bitirmek için kullanmışlardır.
Müslümanlıkta ise dualardan sonrasında söylenmiş, Tanrı’ya meydana getirilen yardım çağrısının kabul edilmesi dilenmiştir.
YORUMLAR