IKINMAK gçz. f. 1. Dışkıyı naturel yollarla organizmadan atmak, bilhassa, doğum esnasında dölütün çıkmasına yardım etmek için karın ...
IKINMAK gçz. f.
1. Dışkıyı naturel yollarla organizmadan atmak, bilhassa, doğum esnasında dölütün çıkmasına yardım etmek için karın kaslarını kuvvetle zorlamak: Doğum esnasında, peklikte ıkınmak.
2. Bir işi yaparken bedence zorlanmak.
3. Ikına sıkına, zorlanarak, büyük bir güç harcayarak: Elindekileri ıkına sıkına yavaşça yere bıraktı; çekinerek, ürkerek, sıkılıp utanarak: Ikına sıkına benden birazcık para istedi. || Ikınıp sıkınmak, bir fikir ya da bir iş üretebilmek için kendini aşırı seviyede zorlamak: Ikına sıkına yazılmış bir yazı, doğallıktan yoksun.
1. Dışkıyı naturel yollarla organizmadan atmak, bilhassa, doğum esnasında dölütün çıkmasına yardım etmek için karın kaslarını kuvvetle zorlamak: Doğum esnasında, peklikte ıkınmak.
2. Bir işi yaparken bedence zorlanmak.
3. Ikına sıkına, zorlanarak, büyük bir güç harcayarak: Elindekileri ıkına sıkına yavaşça yere bıraktı; çekinerek, ürkerek, sıkılıp utanarak: Ikına sıkına benden birazcık para istedi. || Ikınıp sıkınmak, bir fikir ya da bir iş üretebilmek için kendini aşırı seviyede zorlamak: Ikına sıkına yazılmış bir yazı, doğallıktan yoksun.
ıkındırmak ettirg. f. Bir kimseyi ıkındırmak, ıkınmasına yol açmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR